Η επιδημιολογία της μυωπίας

Η συχνότητα της μυωπίας αυξάνεται παγκοσμίως, φτάνοντας σε επίπεδα επιδημίας στην Ανατολική Ασία (60%), σε σύγκριση με την Ευρώπη (40%).

Υπολογίζεται ότι 1,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι ήτανε μύωπες το έτος 2000, και προβλέπεται ότι έως το έτος 2050 ο αριθμός αυτός θα φτάσει τα 4,8 δισεκατομμύρια.

Ο αριθμός των παιδιών με μυωπία έχει διπλασιαστεί στο Ηνωμένο Βασίλειο τα τελευταία 50 χρόνια, με την εμφάνιση της πάθησης σε παιδιά νεότερης ηλικίας από ότι στις προηγούμενες γενιές. Η ηλικία της έναρξης της μυωπίας είναι ο σημαντικότερος προγνωστικός παράγοντας της υψηλής μυωπίας στη μεταγενέστερη παιδική ηλικία. Τα παιδιά με πρώϊμη έναρξη μυωπίας αποτελούν ομάδα αυξημένου κινδύνου, καθώς θα έχουν μεγαλύτερη διάρκεια της νόσου, υψηλότερων βαθμών (διοπτριών) της μυωπίας, καθώς οι οφθαλμοί συνεχίζουν να μεγαλώνουν σε συνάρτηση με την ανάπτυξη του παιδιού, και διατρέχουν κίνδυνο να εκδηλώσουν υψηλή μυωπία, όπως και εκφύλιση της ωχράς κηλίδας. Σε πρόσφατες μελέτες, οι παράγοντες κινδύνου για την έναρξη της μυωπίας σε μαθητές περιλάμβαναν μειωμένο χρόνο σε εξωτερικό ανοιχτό χώρο, έκθεση σε αμυδρό φως, τη χρήση λαμπτήρων LED για εργασία στο σπίτι, μειωμένες ώρες ύπνου, απόσταση ανάγνωσης και κοντινής εργασίας μικρότερης από 25 cm και διαβίωση σε αστικό περιβάλλον.Αν και η θολή όραση που σχετίζεται με το μυωπικό διαθλαστικό σφάλμα μπορεί εύκολα να αντιμετωπιστεί με διορθωτικά γυαλιά ή φακούς επαφής, το πρόβλημα της μυωπίας είναι κάτι περισσότερο από το οπτικό σφάλμα. Η μυωπία σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για την όραση οφθαλμικών παθήσεων όπως αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, γλαύκωμα και κατά συνέπεια σημαντική οπτική δυσλειτουργία. Ενώ οι υψηλότερες διοπτρίες μυωπίας είναι υπεύθυνες για σχετιζόμενη οφθαλμική παθολογία, ακόμη και στα χαμηλά επίπεδα μυωπίας (- 0,75 έως – 3,00 διοπτριών) παρατηρούνται αλλοιώσεις των οφθαλμών.

Συνεπώς απαιτούνται στρατηγικές για την καθυστέρηση της εμφάνισης μυωπίας και την επιβράδυνση της προόδου της για την αποφυγή των επιπλοκών.Η ικανότητα αναγνώρισης των παιδιών που διατρέχουν κίνδυνο μυωπίας ή εκείνων που είναι πιθανό να αναπτύξουν υψηλότερα επίπεδα μυωπίας, θα ήταν επωφελής επιτρέποντας την ευκαιρία για την εφαρμογή προληπτικών μέτρων, όπως συμβουλές για τον τρόπο ζωής (π.χ. αύξηση του χρόνου που αφιερώνεται σε εξωτερικούς χώρους, μείωση του χρόνου στην κοντινή ενασχόληση) ή θεραπείες ελέγχου μυωπίας, συμπεριλαμβανομένων φαρμακολογικών ή οπτικών παρεμβάσεων. Οι κληρονομικοί παράγοντες σε ενήλικες που πρωτοεμφανίσανε μυωπία σε ηλικία 6-7 ετών είναι παράγοντας κινδύνου για εμφάνιση μυωπίας στους απογόνους τους στην παιδική ηλικία. Τα παιδιά με τουλάχιστον έναν μυωπικό γονέα είχαν πάνω από έξι φορές τον μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν μυωπία σε ηλικία έως δέκα ετών. Συμπερασματικά, η καθυστέρηση της εμφάνισης της μυωπίας αποτελεί βασικό παράγοντα για τον περιορισμό του μεγέθους των βαθμών της.

Με τον σωστό και προληπτικό έλεγχο των παιδιών στην προσχολική και σχολική ηλικία μειώνεται ο κίνδυνος μη αναστρέψιμων επιπλοκών της μυωπίας και της ορθής αντιμετώπισης της.